Pascha jest upamiętnieniem wydarzenia, jakim było uratowanie Izraelitów z niewoli egipskiej. Hebrajskie słowo „pesach” oznacza „ominięcie” lub „przejście”. Odnosi się to do ominięcia przez zesłanego przez Boga anioła śmierci pokropionych krwią baranka domów Izraelitów.

W Starym Przymierzu przebłaganiem Boga za grzechy ludzi były ofiary z krwi zwierząt składane przez kapłanów w świątyni, przykazania oraz rozbudowany system kar i nakazów. Jednak ze względu na to, że nawet najbardziej pobożny Żyd nie był w stanie wypełnić wszystkich przykazań i przepisów prawa, Bóg postanowił sam wcielić się w bezgrzesznego człowieka, Jezusa Chrystusa, i złożyć raz na zawsze doskonałą ofiarę z krwi Baranka, czyli ze Swojego Syna, a tym samym zawrzeć ze swoim ludem Nowe Przymierze.

Odtąd każdy, kto przyjmie z wiarą, że Jezus umarł za jego grzechy i zmartwychwstał, a teraz siedzi po prawicy Ojca, stanie się świątynią Ducha Świętego, a tym samym będzie miał dostęp do Boga Ojca przez krew Chrystusa.